Λέμε όχι, με τον δικό μας τρόπο, στην αγοραφοβία

Οι φοβίες είναι αγχώδεις, συνήθως, διαταραχές που χαρακτηρίζονται από αδικαιολόγητο, υπερβολικό και παράλογο φόβο.Ξεχωρίζει και με εντυπωσιακά στατιστικά στοιχεία η αγοραφοβία που αρκετά συχνά ακούμε τελευταία από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Πρόκειται για μια ψυχική διαταραχή που δεν γνωρίζει όρια ηλικίας και εμφανίζεται πιο έντονα στο γυναικείο πληθυσμό. Συνήθως η έναρξη της φοβικής αυτής συμπεριφοράς ξεκινά να δηλώνεται στην επιστημονική κοινότητα στις ηλικίες των 20 έως 40 ετών. Υπολογίζεται ότι 2 ως 3 % των ενήλικων ατόμων (18 ως 54 ετών) θα εμφανίσουν στην ζωή τους αγοραφοβία.

Η ετυμολογική προσέγγιση της λέξης μας οδηγεί σε εσφαλμένη ερμηνευτική εκδοχή δηλαδή εμφάνιση φόβου στο άτομο λόγω της παρουσίας του στο χώρο της αγοράς, εκεί που συναθροίζονται πολλοί άνθρωποι. Η αγοραφοβία όμως είναι ο φόβος που έχει ο ασθενής για να παραμένει μόνος σε οποιοδήποτε χώρο ή κατάσταση από την οποία θα του ήταν δύσκολο να διαφύγει ή δεν θα μπορούσε να έχει βοήθεια εάν προέκυπτε η ανάγκη. Όσο πιο δύσκολη η διαφυγή του τόσο πιο έντονος ο φόβος και άρα τόσο πιο έντονη η αποφυγή αυτής της δραστηριότητας. Τα άτομα με αγοραφοβία αποφεύγουν να πηγαίνουν σε καταστήματα με πολύ κόσμο, σε super market, σε ταβέρνες, σε χώρους άθλησης με μαζική προσέλευση, να βρίσκονται σε πολυσύχναστους εμπορικούς δρόμους ή να μετακινούνται με λεωφορεία, αεροπλάνα τραίνα κ.λπ.. Ο φόβος του ατόμου γενικεύεται σε βαθμό που δεν μπορεί πια να βγει από το σπίτι του ή βγαίνει με τρομερό άγχος και μόνο με τη συνοδεία κάποιου άλλου οικείου και έμπιστου προσώπου. Η ανασφάλεια και η φοβική συμπεριφορά μπορεί να εκδηλωθεί ακόμα και για τον προσωπικό χώρο της κατοικίας που σε άλλες περιπτώσεις λειτουργεί ως ασφαλές καταφύγιο. Με την πάροδο του χρόνου τα άτομα με αγοραφοβική διαταραχή εξαρτώνται όλο και περισσότερο από ένα ή δύο οικεία πρόσωπα που παραμένουν σταθερά κοντά τους για την παροχή άμεσης βοήθειας στην περίπτωση εμφάνισης κάποιας κρίσης πανικού. Μια κρίση πανικού μπορεί να συμβεί οπουδήποτε, ακόμη και στη διάρκεια του ύπνου. Ο τρόπος που εξελίσσεται είναι ποικίλος για κάθε άτομο και εξαρτάται από την προσωπική του εμπειρία. Στους πάσχοντες από τη διαταραχή αυτή μπορούν να εμφανιστούν και συμπτώματα κατάθλιψης, ψυχαναγκασμού και κοινωνικής φοβίας.

Σύμφωνα με τις επιστημονικές αντιλήψεις, η αγοραφοβία είναι το ψυχολογικό επακόλουθο της διαταραχής του πανικού. Η έγκαιρη παρέμβαση θα μας βοηθήσει ουσιαστικά στην αντιμετώπιση της διαταραχής που μπορεί να έρθει είτε με βραχύχρονη είτε με μακρόχρονη θεραπεία. Η ιατρική παρέμβαση με συστάσεις για κλινικές εξετάσεις, κινείται στη σωστή κατεύθυνση για τις περιπτώσεις εκείνες που δύναται να εντοπιστεί μία παθολογική αιτία όπως π.χ. η περίπτωση του υπερθυρεοειδισμού.

Η αγχωτική κατάσταση που βιώνει το άτομο με αγοραφοβία του δημιουργεί την πεποίθηση ότι μπορεί να οδηγηθεί στην τρέλα. Αυτή η άποψη είναι απολύτως εσφαλμένη και συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Ο κίνδυνος να «τρελαθεί» κάποιος με διαταραχή πανικού ή αγοραφοβία είναι πολύ μικρότερος από κάποιον που δεν έχει διαταραχή πανικού και σχεδόν αποκλείεται. Η σχιζοφρένεια έχει τις δικές της αιτίες και δεν πρέπει να τη συγχέουμε με τον πανικό.

Πολλές θεραπευτικές προσεγγίσεις μπορεί να είναι βοηθητικές, όπως η συστιμική ψυχοθεραπεία, η γνωστικο-συμπεριφορική. Ένα είναι σίγουρο, ότι δεν πρέπει τα όποια συμπτώματα εμφανιστούν να τα αφήσετε να περάσουν μόνα τους. Οι διαταραχές αυτές σήμερα μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά, γι' αυτό αποβάλλετε τους όποιους ενδοιασμούς έχετε για συμβουλές σε θέματα ψυχικών διαταραχών.