Είναι αλήθεια πως το τρελό καρναβάλι έχει τις ρίζες του στις λατρευτικές συνήθειες των αρχαίων Ελλήνων με τις «Διονυσιακές γιορτές» αλλά και τις μετέπειτα ρωμαϊκές ξεφαντώσεις με τα «Λουπερκάλια» και τα «Σατουρνάλια». Ό πιστός στις λατρευτικές του παραδόσεις χριστιανός διακριτικά πάντοτε απέφευγε την συμμετοχή του στις γιορτές αυτές. Δεν αρνούνταν όμως ποτέ να μη χαμογελάσει όταν του δινόταν η ευκαιρία ανάλογα με το αστείο, τη σάτιρα ή τον καρναβαλιστή που θα του χτυπούσε την πόρτα του για το σχετικό πείραγμα.

Τα τελευταία χρόνια, ειδικότερα από τον Μεγάλο Πόλεμο και μετά, με την άνοδο του βιοτικού επιπέδου των λαών, τον ξέφρενο καταναλωτισμό, την εμπορευματοποίηση κάθε παραδοσιακής εκδήλωσης, οι Αποκριές έχουν πάρει μία διαφορετική γιορταστική μορφή σε σύγκριση με το παρελθόν. Το στοιχείο όμως που παραμένει αναλλοίωτο είναι βέβαια αυτό της ψυχικής ευφορίας. Κι είναι πολύ σημαντικό για τις δύσκολες μέρες που βιώνουμε να μη το χάσουμε. Ας αντισταθούμε λοιπόν στις επιθέσεις που δεχόμαστε με την πρόκληση της χαράς, του γέλιου, της ελεύθερης έκφρασης και της κοινωνικότητας. Ας δώσουμε την ευκαιρία στα παιδιά πρωτίστως να εκδηλώσουν την καρναβαλική τους διάθεση κι ας παίξουμε και εμείς μαζί τους. Ας μασκαρευτούμε μικροί και μεγάλοι χωρίς το φόβο της κρίσης για την επιλογή μας.

Με αφορμή τις μέρες αυτές του ξεφαντώματος, θα τοποθετηθώ σε λίγες γραμμές, για τις αποκριάτικες ενδυματολογικές μας επιλογές που κι αν ακόμα δεν επιλέγουμε οι ίδιοι, συνήθως παρακολουθούμε από τους τηλεοπτικούς μας δέκτες για τα όσα συμβαίνουν στις άλλες πόλεις της πατρίδας μας και γενικότερα σε άλλες περιοχές των ορθόδοξων και καθολικών λαών της Ευρώπης.

Οι στολές και οι μάσκες που επιλέγουμε να φορέσουμε τις Αποκριές, αποκαλύπτουν στοιχεία για την προσωπικότητά μας. Αν και θεωρούμε ότι τα αποκριάτικα κουστούμια και οι μάσκες είναι ένας τρόπος να κρύψουμε ή να μεταμφιέσουμε τον εαυτό μας, στην πραγματικότητα φανερώνουν περισσότερα απ' όσα κρύβουν! Ασφαλώς την επιλογή μας επηρεάζουν διάφοροι εξωγενείς παράγοντες – από το κόστος έως το τι είναι στην μόδα – αλλά πάντοτε βάζει το χεράκι του και το υποσυνείδητό μας. Η κάθε στολή εμφανίζει ίσως και κάποια φαντασίωσή μας. «Επιστημονικά στοιχεία και προσωπικές μαρτυρίες υποστηρίζουν την άποψη ότι τα κουστούμια αποτελούν εκφράσεις του εαυτού μας. Οι μάσκες, όπως όλα τα μέσα ανωνυμίας, παρέχουν ένα αίσθημα απελευθέρωσης – από τις φυσικές αναστολές, από τη ρουτίνα της καθημερινότητας, από το συμβατικό και το πρέπον. Ταυτοχρόνως, μας δίνουν την ευκαιρία να "μπούμε" στο πετσί ενός ρόλου και να υποδυθούμε ένα φαντασιακό πρόσωπο, που ενδεχομένως θα θέλαμε και να είμαστε. Σε κάθε περίπτωση, η επιλογή ενός κουστουμιού δεν είναι τυχαία και μπορεί να δείχνει περισσότερα απ' όσα θα ήθελε κανείς». Προσωπεία και στολές που χαρακτηρίζουν πολιτικούς, ίσως να υποβόσκουν την επιθυμία μας για εξουσία. Σταρ του κινηματογράφου ή του αθλητισμού, ίσως να φανερώνουν την τάση μας για προβολή και δύναμη οικονομική. Στολές τρομακτικές μπορεί να υποκρύπτουν τις φοβίες και τις αναστολές μας. Ήρωες και υπερήρωες, του τύπου Σούπερμαν, Σπάιντερμαν, Νίτζα, ίσως να αποκαλύπτουν υποκείμενα αισθήματα ανασφάλειας και μη-βοήθειας στην καθημερινή σας ζωή.

Ότι όμως και να υποκρύπτουν οι αποκριάτικες ενδυματολογικές μας επιλογές μη διστάζετε να υλοποιήσετε αυτό που κατά βάθος θέλετε. Η καταπιεστική συμπεριφορά της μίας ημέρας δε βοηθά σίγουρα την επόμενη. Διαλέξτε τους φίλους σας, το κρασάκι σας, το καλό μεζεδάκι κι αφήστε να πάρει το ποτάμι την κατήφεια και τη μιζέρια της εποχής μας.